سرقت

امام رضا علیه السلام فرمود:

و حرمت دزدی از این جهت است که اگر جایز بود. همه اموال از دست می رفت و خونریزی و کشتار مردم یکدیگر را به وجود می آمد، و همه در معرض تلف واقع میشدند زیرا برای غصب مال شخصی ناچار به قتل او یا منازعه و زدوخورد با او یا ایشان میگشتند و بر یکدیگر حسد می بردند و تجارت و کسب و صناعت تعطیل میگشت و هیچ کس به کار و کوشش نمی پرداخت و چون چنین شود مالی که با کوشش فردی پیدا شده همه در اخذ آن همسان و مساویند و این پیداست که نادرست است.» 

اما سرقت از بدترین محرمات است به جهت خوردن مال مردم به غیر حق پس سارق مال غیر را که عمری در تحصیل آن تمام کرده است می گیرد و فقر و فاقه را برای او به جا میگذارد و به آنچه که از او سرقت کرده متنعم است و این از بدترین نوع ظلم است و شارع مقدس عقوبت سارق را قطع دست قرار داده است چنانکه خدای متعال می فرماید: «وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فاقطعوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبا».(۱. مائده ٫ 38)

در سرقتی که موجب قطع دست سارق میشود شروطی است که فقها آن را بیان کرده اند. هرگاه آن شرایط پیدا شد دست سارق قطع می شود.

قطع دست راست سارق

امام رضا علیه السلام فرمود:

و علت بریدن انگشتان دست راست در دزدی بدان جهت است که دزد با دست راست مباشر این عمل بوده و دست در بدن انسان منفعتش از سایر اعضا بیشتر و بهتر است پس بریدن آن موجب تنبه و عبرت است افراد جامعه را که بترسند و بدین کار دست نیالایند و عمده اینکه بیشتر با دست راست دزدی می شود و خداوند غصب اموال و تصرف آن را بدون مجوز شرعی حرام فرموده است. برای آنکه انواع فساد بر آن مترتب می شود. و فساد حرام است زیرا موجب فنا و نابودی و دیگر مفاسد است.»

و به این دلیل محکمی که امام علیه السلام متذکر شد اسلام فرمان به قطع دست راست دزد داد نه دست چپ.