پاسخ امام به چند پرسش
پرسیدند: «خدا چگونه و کجاست؟»
امام فرمود: اساساً این تصوری غلط است؛ زیرا خداوند مکان را آفرید و خود مکان نداشت و چگونگی ها را خلق کرد و خود از چگونگی و ترکیب بر کنار بود؛ پس خدا با چگونگی و مکان شناخته نمیشود و به حس در نمی آید و به چیزی قیاس و تشبیه نمیگردد. چه زمانی خدا بوجود آمده است؟»
امام بگو چه زمانی نبوده تا بگویم چه وقت بوجود آمده است. چه دلیلی بر حدوث جهان یعنی این که جهان قبلاً نبوده و مخلوق است وجود دارد؟
امام نبودی سپس بوجود آمدی و خود میدانی که خود را نیافریده ای و کسی که مانند توست نیز تو را بوجود نیاورده است. ممکن است خدا را برای ما توصیف کنید؟
امام آنکه خدا را با قیاس توصیف کند همیشه در اشتباه و گمراهی است و آنچه میگوید ناپسند است؛ من خدا را به آنچه خود تعریف و توصیف فرموه است تعریف میکنم بدون آنکه از او رؤیتی یا صورتی در ذهن داشته باشم. «لا يُدْرَكُ بِالْحَواس خدا با حواس آفریدگان درک نمی شود»، «وَلا يُقَاسُ بِالنَّاسِ به مردم قیاس نمیشود مَعْرُوفٌ بِغَيْرِ تَشبيه بدون تشبيه شناخته میشود. در عین علو مقام به همه نزدیک است بدون آنکه بتوان همانندی برای او معرفی کرد به مخلوقات خود مثال زده نمیشود. «وَلا يَجُورُ في قَضِيَّته در حکم و قضاوت خود بر کسی ستم نمیکند ... به آیات و نشانه ها شناخته میگردد. (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۲۲. )
«آیا ممکن است زمین بدون حجت و امام بماند؟
امام اگر یک چشم بر هم زدن زمین از حجت خدا و امام خالی بماند همه زمینیان را فرو خواهد برد».
ممکن است درباره فرج امام عصر (عج) توضیح بدهید؟»
امام: آیا نمیدانی که انتظار فرج جزو فرج است؟
نه نمی دانم مگر به من بیاموزی
امام: «آری، انتظار فرج از فرج است. (.. مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۲۷۷)
ایمان و اسلام چیست؟
. امام حضرت باقر العلوم فرمودند ایمان مرتبه ای بالاتر از اسلام و تقوی مرتبه ای برتر از ایمان و یقین مرتبه ای برتر از تقوی است و چیزی کمتر از یقین میان مردم تقسیم نشده است». (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۲۵۸)
«یقین چیست؟»
امام توکل به خدای متعال و تسلیم در برابر اراده و خواست او و رضایت به قضای الهی و
واگذاری امور خویش به خدا و از او مصلحت خواستن». (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۲۵۸ )
عجب خودبینی و خودپسندی که عمل را از بین میبرد چیست؟
امام عجب درجاتی دارد از جمله آنکه کار زشت در نظر بنده جلوه میکند و آن را نیکو می پندارد و از آن خشنود میشود و گمان میکند کار خوبی انجام داده است و از جمله آنکه بنده به خدای خود ایمان می آورد آنگاه بر خدا منت میگذارد در حالی که منت گذاشتن حق خداست». (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۲۸۵ )
«آیا حضرت ابراهیم که گفت: «وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلبی در دل خود تردیدی داشت؟»
. امام نه ابراهیم یقین داشت و منظورش این بود که خدا بر یقین او بیافزاید». (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۳۱۵)
چرا مردم از امیر مؤمنان علیه دوری کردند و به غیر او روی آوردند با آنکه سابقه فضائل آن حضرت و مقام و منزلت او نزد پیامبر برای مردم معلوم و آشکار بود؟
امام: «چون امیر مؤمنان از پدران و برادران و عموها و دائیها و بستگان آنان که با خدا و رسول او در جنگ و ستیز بودند تعداد بسیاری کشته بود این باعث دشمنی و کینه آنان شد و دوست نداشتند امیر مؤمنانه ولی و رهبر آنان گردد و نسبت به غیر آن حضرت این احساس و دشمنی را نداشتند زیرا غیر او در پیشگاه پیامبر و جهاد با دشمن مقام امیر مؤمنان را دارا نبود به همین جهت مردم از امیر مؤمنان دور شدند و به غیر او رو آوردند». (مسند الامام الرضا، ج ۱، ص ۸۱ )