نماز طلب باران
چندی از زمان ولایتعهدی امام رضا الله نگذشته بود که بر اثر نیامدن باران خشکسالی منطقه را فرا گرفت. بعضی از اطرافیان مأمون که کینه امام الله به دل داشتند به یاوه گویی پرداختند و آن حادثه را به سبب انتخاب آن حضرت به ولایتعهدی دانسته و آن امام معصوم را شوم پنداشتند. این خبر چون به مأمون رسید بسیار ناراحت شد، و از آن حضرت خواست تا نماز استسقاء بخواند و از خداوند طلب نزول باران نماید.
امام روز دوشنبه را برای نماز و دعای استسقاء تعیین کرد و فرمود: شب گذشته پیامبر اکرم را به همراه امیرالمؤمنین الله در عالم خواب دیدم که نزد من آمده و فرمود: پسرم! تا روز دوشنبه صبر کن آنگاه در آن روز از درگاه باریتعالی طلب باران کن خداوند باران نازل خواهد فرمود و مردم به عظمت مقام تو در پیشگاه خداوند پی خواهند برد.»
چون روز دوشنبه فرا رسید آن حضرت به صحرا رفت و مردم نیز از خانه ها خارج شده و ر همراه | امام الله به صحرا رفتند. آنگاه امام الله بر بالای منبر رفت و پس از حمد و ثنای پروردگار گفت: «خدایا! تو حق ما خاندان رسالت را بزرگ نمودی مردم طبق فرمان تو به ما متوسل شده اند و چشم امید به فضل ،رحمت احسان و نعمت تو دارند، باران سودمند و گسترده فراوان و بی زبان بر آنها نازل فرما اما این باران را پس از بازگشت مردم به منازلشان نازل فرما.
راوی میگوید سوگند به پروردگار در همان لحظه ابرها در آسمان به حرکت درآمدند و رعد و برق پدیدار شد. مردم به جنب و جوش افتادند تا قبل از نزول باران به خانه های خود باز گردند، امام الله به آنها فرمود: آرام باشید زیرا این ابرها برای فلان منطقه است. آن ابر رفت و ابری دیگر آمد و به همین ترتیب ده با را بر آمد و از فضای آنجا عبور کرد و امام الله در هر بار می فرمود: این ابر برای شما نیست.
تا اینکه یازدهمین ابر پدیدار شد امام به مردم فرمود: این ابر را خداوند برای شما فرستاده است پس در برابر فضل و کرم پروردگار شکر کنید و به سوی منازل و قرارگاههایتان باز گردید زیرا تا به سرمنزل خویش نرسید باران نمی بارد. آنگاه امام هاز فراز منبر پایین آمد و مردم نیز به سوی منازل خویش بازگشتند، در همان هنگام باران شدیدی با ریدن گرفت به طوری که حوضها و گودالها و نهرها پر از آب گردید و مردم با احساسات پاک میگفتند «کرامت های خداوند بر فرزند رسول اکرم ا مبارک باد.»
سپس امام به نزد جمعیت آمد و آنان را موعظه فرمود و آنها را به سپاسگزاری از درگاه احدیث در برابر نعمت هایش فرا خواند.....(عیون اخبار الرضا، ج ۲، ۱۶۹)