سکه تاریخی دوره مأمون

دو طرف سکه ای که به نام مبارک امام رضا (ع) در سال ۲۰۱ هجری زدند و در موزه بریتانیای کبیر موجود است.

دو طرف سکه ای که در عصر ما به نام مبارک آن حضرت روی طلا زده و در روز تولد آن حضرت اهداء می گردد

سکه ولیعهدی

ولایتعهدی آن حضرت مسلم در هفتم رمضان سال ۲۰۱ واقع شده و اگر شهادت آن حضرت بنا بر قول شیخ صدوق آخر صفر سال ۲۰۳ رخ داده باشد این مدت دو سال طول کشیده و اگر بنا بر قول دیگران آخر ماه صفر سال ۲۰۴ بود مدت ولا يتعهدی سه سال شده و ما را عقیده بر این است و یکی از دلایل آن سکه ای است که در اصفهان در سال ۱۳۰۲ کشف شده چنانچه اعتماد السلطنه در مطلع الشمس مینویسد در هنگام تألیف این کتاب میرزا عبدالوهاب آصف الدوله والى خراسان بود و از دراهمی که به حکم مأمون در اصفهان در دارالضرب اسلام مسکوک شده بود سکه ای به خط کوفی بدست آمد که تاریخ آن سال ۲۰۴ هجری است و سکه مزبور را علمای تهران مانند شیخ هادی نجم آبادی و حاجی میرزا ابو طالب نوری و حاجی آقا محمد عبدالرب آبادی دیده اند و تصدیق کرده اند و نقش عین سکه را در آخر کتاب مزبور درج نموده .

 ضرب هذا الدرهم بمدينة اصبهان سنة اربع و مأتين

(سکه نقره ای که بنام آن حضرت از طرف استانه برای میمنت به زوار هدیه می شود)

دعاء امام پس از توشیح عهد نامه

پس از تحریر و توشیح دست به دعا برداشت و سر بالا کرده و عرض کرد پروردگارا :

اللهم انك تعلم اني مكرة و مضطر

فلا تؤاخذني كما لم تؤاخذ عبدك

و نبيك يوسف حين رفع الى ولاية مضر

خطبه آن حضرت پس از بیعت با مردم

قال الرضا عليه السلام :

ايها الناس ان لنا عليكم حقا برسول

الله صلى الله عليه و آله و لكم علينا

حق به فاذا اذيتم الينا ذلك وجب علينا الحق لكم

المأمون خليفة الله مما امر به الامير الرضا ولى عهد المسلمين على بن موسى بن علی بن ابی طالب ذوالریاستین .

۱ - متن پشت سکه : لا اله الا الله وحده لا شريك له المشرق .

۲ - ضرب هذا الدرهم بمدينة اصبهان سنة ثلث و مأتين .

۳- لله الامر من قبل و من بعد و يومئذ يفرح المؤمنون بنصر الله .

از امیه بن علی نقل شده که میگوید : من در مدینه بودم موقعی که حضرت رضا (ع) در خراسان بود پیش ابو جعفر جواد (ع) رفت و آمد می کردم و عموهایش هر روز برای سلام و احوال پرسی پیش آن حضرت می آمدند . 

روزی امام جواد (ع) کنیزی را صدا زد و فرمود: به اهل خانه خود را برای سوگواری حاضر نمایند وقتی متفرق شدند گفتند نپرسیدیم که سوگواری برای کیست فردای آن روز باز همین حرف را تکرار فرمود. گفتند : مقصود کیست ؟ فرمود: فاجعه بهترین مردمان روی زمین است - اتفاقاً پس از مدتی خبر وفات آن حضرت به ما رسید .