سروده های شاعران
در دیوانهای شعر مسلمانان نیز آن حضرت جایگاه خاص خود را دارد و در این باره از میان اشعار عربی تنها به شعر ابونواس اشاره میشود. این شعر در بسیاری از منابع اهل سنت با اندکی اختلاف در کلمات آن نقل شده است. علامه ابن منظور شعر ابونواس را درباره حضرت رضا - علیه السلام این گونه نقل میکند. ابوسهل اسماعيل بن علی نوبختی میگوید: عمویم به من گفت به ابونواس گفتم تو درباره امور مختلف شعر سرودی چرا درباره على بن موسی الرضا که در روزگار ما زندگی میکند شعری نگفته ای؟ ابونواس در پاسخ گفت به خدا سوگند جز برای تعظیم و بزرگداشت ایشان چنین نکردم چه این که امثال من را نشاید که درباره علی بن موسی الرضا - عليه السلام -- با آن جلالت قدر - شعر بسراید. پس از اندک زمانی این شعر را درباره حضرت رضا - علیه السلام - سرود به من میگویند تو یگانه مردی هستی که از فنون گوناگون سخن آگاهی داری سروده ها و گوهر سخنان شما به اندازه ای زیبا و گران است که در دامن مخاطب در میباشد پس چرا در مدح على بن موسى الرضا علیه السلام - و فضیلتهایی که یکجا در او گرد آمده است. شعری نگفتی؟ در پاسخ گفتم چگونه میتوانم امامی بستایم که جبرائیل خادم پدر او بوده است. برخی این شعر را یکی از فاخرترین شعرها در عالم اسلام دانسته اند. بر طبق روایت علامه ابن منظور ابونواس میگوید این شعر را برای على بن موسى الرضا - علیه السلام - خواندم. آن حضرت فرمود پدرم از جدم امام صادق و ایشان از پدرش باقر و ایشان از پدرش علی بن الحسین و او از پدرش حسین و حسین از پدرش علی بن ابي طالب - عليهم السلام - و او از رسول الله - صلوات الله علیه و آله - چنین نقل کرده است هرگاه دوستداران ما در ستایش و محبت ما سخنی بگویند خداوند - عزوجل - آنان را با روح القدس تایید خواهد فرمود.