چشمه حضرت رضا علیه السلام
در کتاب عیون الاخبار الرضا باب خروج حضرت رضا (ع) از نیشابور به توس، حدیثی از عبدالسلام هروی روایت کرده که می گوید: وقتی که حضرت علی بن موسی الرضا (ع) از نیشابور به جانب مأمون در مرو بیرون شدند، به ده سرخ رسید دهی است مابین نیشابور و مشهد در نیم فرسخی شریف آباد حضرت فرود آمد و فرمود آب بیاورند. به عرض رسانیدند که آب با ما نیست چون آب نبود حضرت به دست خود زمین را کاویدند و از آن چشمه آبی ظاهر شد با آن آب وضو گرفت. هم اکنون اثر این چشمه باقی است. حضرت از آن جا به جانب سناباد توس روانه شدند. حضرت علی ابن موسی به سناباد که رسیدند پشت به کوهی نمود که حالا از سنگ آن انواع مختلف ظرف غذاپزی و وسایل دیگر می سازند، فرمود: بار خدایا به وسیله این کوه مردم را بهره مند و برکت بده در آن چه قرار میدهند ظرفهای ساخته شده از این کوه پس غذای مرا فقط در همین ظرفها بپزید. مردم به برکت حضرت علی بن موسى الرضا (ع) از آن روز متوجه این کار شدند و اثر این دعای حضرت نیز آشکار گردید.
از آنجا به توس و سناباد به خانه حمید بن قحطبه طائی وارد شد. داخل قبه ای که هارون در آنجا دفن شده بود گردید و با دست مبارک یک قسمت از زمین را خط کشید و فرمود این مکان محل دفن من است. فرمودند: من در آن مکان پنهان میشوم رسول خدا (ص) فرمودند: سيجعل الله هذا المكان مختلف شیعتی و اهل مجتبی و الله . منهم و لا يسلم على مسلم الا وَجَبَ لَهُ غُفْرانُ اللَّهِ وَ رَحْمَةٌ شَفَاعَتِنا.
خداوند این مکان را محل رفت و آمد شیعیان و دوستان من خواهد گردانید. به خدا سوگند هر که مرا زیارت کند و سلام به من بدهد، مشمول مغفرت و رحمت پروردگار خواهد شد به واسطه شفاعت ما خاندان و یزورنی پس از آن چند رکعت نماز خواند و دعاهایی نموده و سجده ای طولانی کرد، پانصد مرتبه در آن سجده ذکر گفت، آن گاه خارج شد.