مکارم اخلاق
ائمه طاهرین دارای همه گونه اخلاق پسندیده و خصال شایسته ایرا كه يك انسان كامل باید دارا باشد به بهترین وجهی دارا بودند و مکارم اخلاق حضرت رضا را بدینخلاصه از کتاب پیشوا نقل میکنیم هیچگاه آنحضرت بکسی جفا نمیکرد و سخن گوینده را قطع نمی نمود و تکیه نمیداد و شب را کم میخوابید و بیشتر از شبها را از آغاز تا انجام آن بیدار بود بسیار روزه میگرفت و بسیار صدقه میداد و صدقات پنهانی را بمستحقان میرسانید تابستان روی حصیر و زمستان روی فرش مو باف مینشست جامه های خشن در زیر جامه های خودم میپوشید و از نظر حفظ خود غائی از لباسهای معمولی استفاده میکرد در حمام بدن شخص ناشناس را کیسه میکشید و به تشییع جنازه حاضر میشد و بهتر از همه مشیعین زیر تابوت را میگرفت
و در سر یکسفره با غلامان خود از سیاه و سفید هم غذا میشد و میفرمود خدا یکی مادر یکی و پدر یکی پاداش مطابق با عمل است و بغلامان خود دستور داده بود هرگاه مشغول غذا خوردن بودید من وارد شدم برای احترام من از جا حرکت نکنید و اگر آنها را برای امری احضار میکرد و متوجه میشد مشغول غذا خوردن اند میفرمود بگذارید تا غذا شانرا بخورند در حضور میهمان خود با صلاح فتیله چراغ پرداخت و اظهار داشت مامردمی هستیم که میهمانرا بکار وا نمی داریم .
كمك به مسافر
يسع بن حمزه گفته مردی حضور آنحضرت شرفیاب شداظهار داشت من از دوستان شما و پدران شمایم از سفر حج باز گردیده هزینه سفرم را گم کرده چنانچه قدرت مراجعت بوطنم را ندارم و باید بعرض برسانم در شهر خودم مرد توانگری هستم متعهد خواهم شد هرگاه هزینه سفرم را عنایت فرمائید پس از مراجعت بلافاصله به نیابت حضرت شما صدقه دهم ! حضرت پس از استماع سخن وی از جا برخاسته باندرون تشریف برده پس از ساعتی بدون آنکه در اطاق را بگشاید از بالای در دست مبارك را بیرون آورده مبلغ دویست دینار پول با و مرحمت فرمود و افزودند این مبلغ را در مخارج خود صرف کن و از برکت آن برخوردار باش و از طرف منهم صدقه مده یعنی این مبلغ متعلق به تست و بزودی خارج شو تا تو مرا و من ترا نه بینم !
یکی از حاضران از سخن امام (ع) بشگفت آمد پرسید با اینکه باو مبلغ گزافی عنایت فرمودید چرا او را بزودی از در بار خود خارج کردید ؟!
فرمود برای اینکه نمیخواستم خواری سئوال را در بشره او مشاهده کنم مگر فرموده رسول خدارا نشنیده ایکه فرمود کسیکه پنهانی صدقه بدهد معادل با آنستکه هفتاد مرتبه حج خانه خدا نموده باشد و کسیکه عمل ناپسندی را رواج دهد از درگاه خدا رانده شده و کسیکه در پنهانی مرتکب شده باشد خدا او را می آمرزد و مگر گفته پیشینیان بگوشت نرسیده .
متى آته يوماً اطالب حاجة رجعت الى اهلی و وجهي بمائه ممدوح من کسی است که اگر برای در خواست حاجتی نزد او بروم در مراجعت چنان بخواسته من قیام خواهد کرد که آبروی من نریخته و شادی و طراوت آن محفوظ مانده است .