پرداخت حقوق کارگر
امامان معصوم و گرامی ما (علیهم السلام) برای تربیت پیروان و راهنمایی ایشان تنها به گفتار اکتفا نمی کردند بلکه در مورد اعمال آنان توجه و مراقبت ویژه ای مبذول میداشتند و در مسیر زندگی اشتباهاتشان را گوشزد میفرمودند تا هم آنان از بیراه به راه آیند، و هم دیگران و آیندگان بیاموزند.
سلیمان جعفری از یاران امام رضا میگوید برای برخی کارها خدمت امام بودم چون کارم انجام شد خواستم مرخص شوم، امام فرمود: امشب نزد ما بمان.
همراه امام به خانه او رفتم هنگام غروب بود، غلامان حضرت مشغول بنایی بودند امام در میان آنها غریبه ای دید، پرسید: این کیست؟
عرض کردند به ما کمک میکند و به او چیزی خواهیم داد.
فرمود مزدش را تعیین کرده اید؟
گفتند: نه، هر چه بدهیم می پذیرد.
امام برآشفت و خشمگین شد. من به حضرت عرض کردم: فدایتان شوم خود را ناراحت نکنید....
فرمود: من بارها به اینها گفته ام که هیچ کس را برای کاری نیاورید مگر آن که قبلاً مزدش را تعیین کنید و قرار داد ببندید. کسی که بدون قرار داد و تعیین مزد کاری انجام دهد اگر سه برابر مزدش را بدهی باز گمان میکند مزدش را کم داده ای ولی اگر قرار داد ببندی و به مقدار معین شده بپردازی از تو خشنود خواهد بود که طبق قرار عمل کرده ای و در این صورت اگر بیش از مقدار تعیین شده چیزی به او بدهی هر چند کم و ناچیز باشد میفهمد که بیشتر پرداخته ای و سپاسگزار خواهد بود.(۱)(فروع کافی ۲۸۸٫۵؛ بحار ۱۰۶٫۴۹ )
بدین جهت است که خود آن حضرت درباره ویژگیهای امام و رهبران واقعی جامعه چنین می فرماید:
امام خیر خواه و نصیحت کننده بندگان خدا، و نگهبان دین او می باشد.( ۲)(تحف العقول ۴۶۴)