زهد و پارسائی

زهد بمعنی اعراض کردن از دنیا و دلبستگی نداشتن بدان است و زاهد کسی است که آنچه را خدا دوست میدار د دوست بدار دو آنچه را خدا دشمن میدارد دشمن بدار دو بحلال دنیا توجه نکند و از حرام آن رو گردان باشد ائمه طاهرین حقیقت زهد را به بهترین وجهی دارا بودند و حضرت رضا (ع) در عصر خود بزرك زهاد و اعبد عباد به شمار میرفت چنانچه برای رضای خدا لباس خشن میپوشید و بر روی حصیر و فرش مو باف می نشست و در عین حالیکه مقام ولایتعهدی خلیفه زمان را داشت از عالیترین مقام تواضع و خاکساری و بی اعتنائی بدنیا و مردم آن استفاده میکرد .

خصائص الرضويه نوشته یکی از اصحاب پول زیادی بحضور حضرت تقدیم کرد حضرت با آنکه بوی از آن پول عطیه ای نفرمود از دیدن آن اظهار شادمانی هم نکرده آنمرد در شگفت شد بخاطرش رسید اینهمه پول چگونه حضرت را خرسند نساخت و بمنهم عنایتی نفرمود حضرت از خاطره او با خبر شده بغلامش دستور داده ابريق و طشتی حاضر کرده آب بروی دست مبارکش ریخت آنمرد مشاهده کرد چشمه های طلا از لای انگشتان حضرت جاری است سخت بشگفت آمد و تغییر حال عجیبی از او مشاهده گردید حضرت فرمرد ایمرد کسی که دارای اینگونه اختیاری است هیچگاه بچنین مالیه توجه ندارد .

عيون الاخبار مینویسد شخصی بآنحضرت عرضه داشت سوگند بخدا در روی زمین هیچکسی مانند شما پدرانی شریف و بزرگوار ندارد و شما از نظر خاندان اشرف مردمید فرمود اگر آنها شرافتی هم دارند از راه پرهیز کاری و فرمانبرداری از خداست

بمردی که اظهار داشت شما بهترین مرده ید فرمود بهتر از من کسی است که پرهیز کارتر و مطیع تر باشد و بهتر از دیگران بعبادت خدا بپردازد برادرش زید فرمود در صورتی میان من و تو ارتباط برادری برقرار است که از خدا اطاعت نمائی والا ارتباطی با تو نخواهم داشت عيون مینویسد سالیکه حضرت رضا در سرخس مقید و حبس نظر بود ابوصلت برای ملاقات آنحضرت رفت زندان بان اظهار داشت بآ نحضرت دست پیدا نخواهی کرد زیرا گاهی اوقات آنجناب تمام شب و روز را بعبادت بسر میبرد و هزار رکعت نماز میگذارد فقط در اول روز و پیش از زوال و هنگام زرد شدن خورشید اشتغالی به نماز نه دارد و بمناجات میپردازد .

بحار نوشته حضرت بسیار روزه میگرفت و روزهای سه روز از ماه را که پنجشنبه اول و وسط و آخر باشد روزه میگرفت و ترك نميكرد و آنها را صوم الدهر میدانست .

ابن شهر آشوب نوشته آنجناب در هر سه شبانه روزي يك ختم قرآن میکرد و در خصوص آیات شریفه دقتی کامل میفرمود و حقیقت ترتیل آیات مبارکات را هویدا میکرد