دیو سیرتان کامیابی خود را بقتل ائمه معصومین میدانستند
مأمون بايذاء و صدمات بحضرت رضا علیه السلام اکتفا نکرد - چون میدید هر روز انوار علم و کمال و آثار رفعت و جلال آنحضرت بر مردم آشکار میشود و محبتش در قلوب افزون میگردد نائره حسد در کانون سینه اش مشتعل شد باز هر جفا مسمومش نمود شیخ صدوق از احمد بن علی نقل نموده که گفت از ابو الصلت هروی پرسیدم چگونه مأمون بقتل اما مرضا علیه السلام راضی شد با وجود آن اکرام و احترام و محبتی که باو اظهار میکرد و ولیعهد خود گردانیده بود ؟
ا با صلت گفت: مأمون چون بفضیلت آنحضرت واقف بودا کرام میکرد - اما ولایتعهد را با و تفویض کرد برای آنکه خلق آنحضرت را چنان بشناسند که بدنیا راغب است و محبتش از دلها کاسته شود . بر عکس چون دید این امر سبب مزید محبت و اخلاص عموم شد دانشمندان ملل و ادیان را از یهود و نصار ا و مجوس وصا بأن و براهمه ومشرك وماحد و دهری جمع کرد که با آنحضرت مناظره نمایند شاید بر او غالب شوند و ناتوانیش آشکار و در اعتقاد پیروان آنحضرت فتوری بهمرسد و این تدبیر نیز بر خلاف مقصود او نتیجه داد و همگی دانشمندان غلوب و اقرار بفضیلت و جلالت آنحضرت نمودند - برای نمونه خلاصه یکی از مجالس مناظره نقل میشود : (برای مطالعه تفصیل مناظرات باحتجاج طبرسى ومنتهى الامال از ص ۲۹۲ ج ۲ مراجعه نمائید )