از امام رضا (ع) سؤال شد: در مورد شخصی که برای نماز به وضو نياز دارد و بر آب دسترسی ندارد، آنگاه آبی پيدا ميکند به بهای صد درهم. باندازه آنکه بتوان با آن يک وضو گرفت، آيا خريدن آن آب و وضو ساختن بدان بر او واجب است، يا اينکه تيمّم کند؟ آن حضرت فرمود: بلکه آب را بايد بخرد، همانند اين ماجرا برای من نيز پيش آمد و من آن را خريدم و وضو ساختم و پرداخت اين بهای زياد مرا آزرده نساخت.
از امام رضا (ع) سؤال شد: در مورد شخصی که برای نماز به وضو نياز دارد و بر آب دسترسی ندارد، آنگاه آبی پيدا ميکند به بهای صد درهم. باندازه آنکه بتوان با آن يک وضو گرفت، آيا خريدن آن آب و وضو ساختن بدان بر او واجب است، يا اينکه تيمّم کند؟ آن حضرت فرمود: بلکه آب را بايد بخرد، همانند اين ماجرا برای من نيز پيش آمد و من آن را خريدم و وضو ساختم و پرداخت اين بهای زياد مرا آزرده نساخت.
سُئِلَ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ رَجُلٍ احْتَاجَ إِلَی الْوُضُوءِ لِلصَّلَاةِ وَ لَمْ یَقْدِرْ عَلَی الْمَاءِ فَوَجَدَ مَاءً بِقَدْرِ مَا یَتَوَضَّأُ بِهِ بِمِائَةِ دِرْهَمٍ هَلْ یَجِبُ عَلَیْهِ أَنْ یَشْتَرِیَهُ وَ یَتَوَضَّأَ بِهِ أَوْ یَتَیَمَّمَ فَقَالَ بَلْ یَشْتَرِی قَدْ أَصَابَنِی مِثْلُ ذَلِكَ فَاشْتَرَیْتُ وَ تَوَضَّأْتُ وَ مَا یَسُوؤُنِی بِذَلِكَ مَالٌ كَثِيرٌ